Biuletyn Informacji Publicznej

1.

Iwona Gradowska Olszewska
Dyrektor ds. Medycznych
Egis Polska Sp. z o.o.

Uwaga 1: Podstawowe założenia analizy minimalizacji kosztów zakłada brak różnic w efektywności klinicznej między porównywanymi interwencjami. Brak różnicy w leczeniu podtrzymującym oznaczałby brak wpływu tego leczenia na czas do nawrotu. Ze względu jednak na brak danych porównujących infliksymab z leczeniem standardowym we wnioskowanej populacji, czas do nawrotu jest niepewny. W związku z czym przyjęte przez wnioskodawcę założenie jest wysoce niepewne. Agencja nie neguje możliwości reindukcji, jednakże stwierdza, że brak jest danych dotyczących częstości tychże. Tym samym Agencja podtrzymuje swoje stanowisko.
Uwaga 2: Uwaga zasadna, potwierdzająca błąd odnaleziony przez analityka Agencji z zaznaczeniem, że ma on marginalny wpływ na wyniki analizy.
Uwaga 3: Agencja podtrzymuje zdanie o braku wykazania przewagi infliksymabu nad leczeniem standardowym w kontekście leczenia podtrzymującego. W AKL wnioskodawcy wykazano przewagę infliksymabu nad leczeniem standardowym w ramach indukcji oraz łącznie w ramach indukcji i podtrzymania, jednakże nie wykazano przewagi w podtrzymaniu po skutecznym leczeniu indukcyjnym infliksymabem. Wniosek dotyczący pacjentów po skutecznej terapii infliksymabem w indukcji. Modyfikacja macierzy naturalnego przebiegu choroby w kontekście utrzymania remisji nie wynika z badań klinicznych i jest niepewna w kontekście odnalezionych danych.
Uwaga 4 stanowi uzasadnienie wyboru użyteczności stanów zdrowia.
Uwaga 5: Agencja podtrzymuje stanowisko o objęciu modelem szerszej populacji niż wynika to z wniosku. W uwadze zaznaczono również brak dostępności badań klinicznych we wnioskowanej populacji.
Uwaga 6: Program lekowy dotyczy ciężkiej postaci choroby, co zostało również wielokrotnie podkreślone w analizie wpływu na budżet wnioskodawcy. W związku z czym Agencja podtrzymuje swoje stanowisko w tej kwestii.
Uwaga 7 stanowi wytłumaczenie przyjętego przez autorów AE wnioskodawcy założenia. Nie zmienia to jednak faktu, że stanowi ono ograniczenie analizy.
Uwaga 8: Agencja nie podważa skuteczności leczenia infliksymabem w podtrzymaniu, a zwraca uwagę na brak dowodów naukowych dotyczących leczenia infliksymabem w porównaniu z leczeniem standardowym we wnioskowanym wskazaniu.
Uwaga 9: Agencja nie podważa wpływu leczenia biologicznego na częstotliwość zabiegu chirurgicznego, jednakże już model z HR=1 generuje efekt w postaci rzadszych interwencji chirurgicznych w grupie infliksymabu w porównaniu z leczeniem standardowym. Uwzględnienie niższego poziomu HR może prowadzić, jak zostało podkreślone w AWA, do podwójnego liczenia korzyści klinicznej w tym zakresie.
Uwaga 10: Ze względu na brak badań potwierdzających wyższość infliksymabu nad leczeniem standardowym u pacjentów po skutecznej indukcji infliksymabem, nie można określić różnicy efektów między porównywanymi interwencjami, przez co zrównanie wartości CUR sprowadza się do zrównania kosztów.
Uwaga 11: Ze względu na to, że analiza kliniczna nie zawiera randomizowanych badań klinicznych, dowodzących wyższości infliksymabu nad leczeniem standardowym we wnioskowanej populacji, zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o refundacji. Ze względu na brak danych porównujących wspomniane interwencje we wnioskowanej populacji, przy kalkulacji UCZ zgodnie ze wspomnianym artykułem ustawy o refundacji, przyjęto brak różnic w wynikach zdrowotnych. Koszty leczenia standardowego w obu ramionach zostały oszacowane w oparciu o opinię ekspertów ankietowanych przez autorów AE wnioskodawcy. Na podstawie założeń autorów AE wnioskodawcy przyjęto również koszty diagnostyki i podania leku w programie lekowym.” Analiza została przeprowadzona w 40 tygodniowym horyzoncie czasowym (długość okresu leczenia podtrzymującego w proponowanym programie lekowym). Koszty porównywanych interwencji bez ceny infliksymabu prezentują się następująco:

*koszty zawarte w kosztach SoC.
Przy takich założeniach nie istnieje UCZ przy której koszt leczenia infliksymabem byłby równy kosztowi leczenia SoC.
Ze względu na brak danych porównujących leczenie infliksymabem z leczeniem standardowym u pacjentów po skutecznym leczeniu infliksymabem w indukcji nie można ocenić efektów leczenia porównywanymi interwencjami, na czym opierały się obliczenia wnioskodawcy w uwagach zrównujące współczynniki CUR.
Odnośnie uwagi 12 w BIA wnioskodawcy podano, że „z uwagi na brak wiarygodnych danych odnośnie liczby osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w Polsce, którzy spełniają kryteria kwalifikacji do proponowanego programu lekowego (…), w ramach analizy uwzględniono wyłącznie tych pacjentów, którzy obecnie leczeni są w ramach programu lekowego „Indukcja remisji wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG)". Natomiast, m.in. roczne zużycie infliksymabu określono na podstawie wyników modelowania, w których uwzględniono badania nieodpowiadające całkowicie wnioskowanej populacji, w związku z czym mogą one nie odzwierciedlać jego realnego zużycia. Tym samym nie można uznać postępowania przyjętego w analizie wnioskodawcy za konserwatywne.
Uwagi 13, 14 i 16 są zasadne. Informacje podane w AWA miały na celu poinformowanie o zmianach, które miały miejsce pomiędzy danymi dostępnymi na czas złożenia wniosku refundacyjnego, a danymi dostępnymi na czas opracowania AWA. Przedstawienie niniejszych zmian pozwala na zapoznanie się z aktualną sytuacją na rynku, a tym samym wynikającymi z nich ograniczeniami i wątpliwościami.
Odnośnie uwagi 15 analityk Agencji w AWA zaznaczył, że zaprezentowane obliczenia stanowią wariant maksymalny, a przyjęte założenia wpływają na niepewność wyników. W oszacowaniach własnych nie uwzględniono parametrów, wskazanych przez wnioskodawcę, ponieważ po pierwsze ich wartości związane są z ograniczeniem, gdyż pochodzą z badań dotyczących tylko częściowo wnioskowanej populacji pacjentów, a po drugie ich przyjęcie nie byłoby podejściem konserwatywnym, czyli nie odzwierciedlałoby wariantu maksymalnego. Jednocześnie nie wzięto pod uwagę stosowania infliksymabu w ramach JGP, gdyż jak zaznaczono w analizie wnioskodawcy, jest to podejście konserwatywne (zmniejszałoby wydatki NFZ pomiędzy scenariuszem aktualnym a nowym).